Door ‘A long time ago in a galaxy far, far away…’ Met die eenvoudige zin, gevolgd door de iconische kruipende muur van gele tekst op een sterrenachtergrond begin je ‘The Force Awakens’. Het maakt herinneringen los, en brengt je onmiddellijk in de juiste stemming. En tot onze enorme opluchting bleek dat niet het enige moment in de film te zijn waarop we aangenaam herinnerd werden aan waarom Star Wars zo’n leuke ervaring is. De combinatie van humor, epische gevechten tussen goed en kwaad, en de overweldigende decors zijn de kenmerken van een uitstekende Space Opera film.
,
Het is vooral de nieuwe cast die de nagel op de kop slaat. John Boyega (Finn), Oscar Isaac (Poe Dameron) en Daisy Ridley (Rey) zitten allemaal prima in hun rol. En dat leidt tot adembenemende en intense momenten, die perfect afgewisseld worden met die typische Star Wars humor.
Finn is de stormtrooper die zich afkeert van zinloos geweld. Hij combineert humor, moed, en twijfel. Hij ontsnapt samen met Poe Dameron, de beste gevechtspiloot van het verzet, uit de klauwen van The First Order. Poe is de nieuwe Han Solo, zelfverzekerd, een geboren leider, en voorzien van droge humor zelfs op het meest donkere moment. Rey,… is een verrassing. We leren ze kennen terwijl ze de reusachtige schroothoop van een Star Destroyer verkent, maar ze is een fantastische mechanieker, en een natuurlijke piloot.
Aan de kant van het vroegere Keizerrijk, nu The First Order, is het Adam Driver (Kylo Ren) die de show steelt. Hij belichaamt de kwelling van de Donkere Zijde van de Kracht, gedreven door passie, maar ook angst en twijfel. Darth Vader gebruikte de Kracht op een bijna perfect afgemeten manier. Kylo Ren is veel meer een heethoofd, maar zijn gebruik van de Kracht is even indrukwekkend.
BB-8, de nieuwe robot hoofdrol neemt de toorts over van R2-D2 als drager van vitale informatie voor het verzet. Het is maar een van de vele voorbeelden waar The Force Awakens eer bewijst aan de oorspronkelijke trilogie. Echte fans zullen vele scénes herkennen.
Ook de oude cast is aanwezig. C-3PO en R2-D2 hebben kleinere rollen, maar Han Solo (Harisson Ford), Leia (Carrie Fischer) en Chewbacca (Peter Mayhew) staan mee in het centrum van de actie. En Luke Skywalker? Ah, laten we het er op houden dat de laatste scene een cliffhanger van formaat is. De toekomst ziet er goed uit.
,
Het verhaal zelf doet regelmatig denken aan de originele trilogie. Jonge helden die het opnemen tegen de schier eindeloze macht van een imperium dat zelden iets goeds in de zin heeft. Supreme Commander Snoke (een motion capture rol voor Andy Serkiss) is alvast een ongewoon machtige en indrukwekkende heerser.
De plot is goed, maar laat hier en daar wel een steekje vallen. Zo bleek het alweer erg eenvoudig om op nauwelijks een minuut een perfect plan uit te werken om het superwapen uit te schakelen. Maar het is en blijft nu eenmaal Space Opera. Daartegenover staan ongelooflijk prachtige, hartverscheurende en meeslepende scenes die je op het tipje van je stoel zetten. Kylo Ren ontlokte ons bijna een traan. Maar om de pret voor niemand te bederven, gaan we er niet over uitweiden. En het lichtzwaard gevecht in het besneeuwde bos is een nieuwe instant favoriet. De close-ups in dat gevecht… Je voelde de Kracht gewoon stromen.
Nog een laatste teaser: al besloot Disney om het hele Extended Universe (de vele boeken en comics) te laten vallen om zo een eigen nieuwe richting te kunnen varen, toch lijkt het ons dat er hier en daar naar het Extended Universe gekeken is.
Er rest ons weinig meer dan J.J. Abrams, de crew en de cast te bedanken voor een prachtige Star Wars ervaring. Graag meer van dit. Ga met een gerust hart kijken.
