Na het openingsdeel, waarin vooral de lotgevallen van de Hobbits centraal stonden en de ‘volwassen’ personages uit Peter Jacksons Tolkienadaptatie tweede viool speelden, splitst het verhaal van middenluik The Two Towers de boel op in drie parallelle vertellingen.
Maar de grote set-pieces zijn voor rekening van de drie krijgers uit het gezelschap (mens Aragorn, dwerg Gimli en elf Legolas), waardoor het zwaartepunt van de prent ook bij die hun lotgevallen komt te staan.
Toen The Two Towers in de zalen kwam, wisten we natuurlijk nog niet welk een spektakel er ons te wachten stond aan het einde van slotdeel Return of the King. Maar de slag om Helmsdiepte, de centrale sequentie in deze film, is òòk geen kattenpis: het mooie aan zo’n belegering is dat het gevaar constant van alle kanten komt, en je dus de hele tijd op de bal van je voeten zit.
Ook lieten de kwiekste oudjes uit de cinema weer het beste van zich zien: Sir Ian McKellen en Christopher Lee waren respectievelijk 63 en 80 jaar oud toen ze voor een tweede keer de tovenaars Gandalf en Saruman speelden. (Rollen die ze volgend jaar, tegen dan 74 en 91 lentes jong, opnieuw zullen opnemen in de twee delen van prequel The Hobbit.)
En o ja, ondertussen klefferen Hobbits Frodo en Sam verder door het landschap van Midden-Aarde naar Mount Doom. Dat waren we bijna vergeten.
Zaterdag 25 februari op 2BE om 18u05