3D-films kunnen schadelijk zijn voor het zicht. Vooral kinderen onder de zeven jaar lopen een risico bij de technologie.
Volwassenen die één keer per maand een film in 3D kijken, lopen weinig risico. Maar wie veel of vanaf jonge leeftijd met driedimensionale beelden geconfronteerd wordt, kan daar last van ondervinden. Opmerkelijk genoeg is dit al meer dan vijftien jaar geleden vastgesteld.
Het bericht komt er nadat Nintendo zijn 3DS-console aankondigde. De fabrikant waarschuwde daarbij namelijk voor de gevaren voor kinderen onder de zeven jaar. Ook Samsung waarschuwt bij zijn 3D-tv’s voor misselijkheid en draaierigheid. Vooral kinderen, zwangere vrouwen en ouderen lopen gevaar.
Sega trok console terug
Vreemd genoeg zijn de gevolgen van 3D-beelden voor kinderen al meer dan vijftien jaar bekend, zo ontdekte de Amerikaanse av-website Audioholics. Toen wou hardwarefabrikant Sega een console met een 3D-bril op de markt brengen, maar het project werd op het laatste moment geschrapt.
Audioholics sprak met Mark Pesce, die destijds bij Sega aan de VR Headset werkte. Hij legt uit hoe het toestel klaar was voor de testprocedures toen men de risico’s ervan vaststelde. Volgens de site oordeelde een extern testlab dat de console niet geschikt was voor kinderen. Sega besloot vervolgens zowel de resultaten als de VR Headset te begraven.
Lui oog
Het gevaar zit bij de ontwikkeling van het dieptezicht. Dit is bij kinderen tot zes jaar nog volop aan de gang. Bij 3D-technologie worden namelijk afzonderlijke beelden voor het linker- en het rechteroog uitgezonden, die vervolgens het driedimensionale effect creëren. Maar daarbij wordt de ogen ook afgeleerd om op één punt te focussen.
Dat kan op termijn zorgen voor strabismus, ook wel bekend als een lui oog. Kinderen onder de zeven jaar kunnen dus maar beter 3D-beelden vermijden.
Volgens Pesce moet je na een 3D-ervaring altijd even wennen aan het dieptezicht. Een vertroebeld dieptezicht is immers gevaarlijk in combinatie met bepaalde activiteiten zoals autorijden.
Volwassenen
Voor volwassenen is het risico veel kleiner, maar bestaat het ook. Audioholics concludeert dat één keer per maand een 3D-film kijken geen kwaad kan. Maar nu 3D-tv ook in de woonkamer opduikt, is de kans tot blootstelling groter. Bovendien is er nu de mogelijkheid om tweedimensionale beelden te upgraden, waardoor het risico bestaat dat mensen uren per dag naar 3D zitten te kijken.
Als volwassenen dan toch last krijgen van strabismus, dan is er wel een iets groter risico. In die zin dat een lui oog dan moeilijker te genezen is. De site concludeert daarom dat er meer onderzoek nodig is voordat we 3D onbeperkt de huiskamer binnenhalen.