Door Wim Wenders is de man van de onmacht, een thema dat een bijzonder grote rol speelt in de meeste van de Duitse cineast zijn films. Zoals deze Der Himmel über Berlin uit 1987, waarin hij de onmogelijke liefde van een engel voor een trapezeartieste schetst.
Hoe komt dat zo? Omdat engelen in deze film op aarde rondzwerven als de ogen van God, om te zien of het goed gaat met Zijn creatie.
De god in Wenders’ film is er echter eentje van het non-interveniërende type: een zelfmoordenaar wordt getroost door een nabije engel, maar hij wordt niet verhinderd om zichzelf van kant te maken.
Maar dan wordt de engel Damiel zodanig geraakt door de twijfels en de kwetsbaarheid van de trapezeartieste, en wil hij zijn hemelse bestaan inruilen voor het aardse.
Der Himmel über Berlin is een behoorlijk trage rêverie van een film, maar door de prachtige fotografie en het overtuigende spel van de acteurs (met een – zeker voor een Duitse film – opmerkelijke gastrol van Peter ‘Columbo’ Falk) zorgen ervoor dat je het geen moment op je heupen krijgt.
Elf jaar later kreeg deze klepper de Hollywoodbehandeling met het kleffe City of Angels, starring Meg Ryan en Nicholas Cage.
Zaterdag 14 mei, Nederland 2, 0u35
