Het doek valt vanavond voor Earl Hickey, de sympathiekste loser uit de recente tv-geschiedenis.
Vier jaar lang torste Jason Lee de wijde oogopslag en de pornosnor van de door karmische krachten geleide ex-bajesklant, in een reeks die op geen enkel ander tijdstip dan de allerlaatste uurtjes kon worden geprogrammeerd.
Niet omdat er zoveel subversiefs gebeurt (gebeurde!) in My Name is Earl: het is niet het soort tv om met blozende wangetjes te bekijken. Maar de volstrekte onnozelheid van de verhalen en gebeurtenissen heeft nood aan een geest die al voor een stuk op het waakvlammetje staat.
In ieder geval: we zullen hem missen. Hopelijk vindt Lee in de toekomst een iets betere gig dan opdraven in die Chipmunks-films. Zou Kevin Smith (van Clerks, de doorbraakfilm voor Lee) geen werk meer voor hem hebben?
Donderdag 9 februari op 2BE om 01u00