Door In het voor nieuwkomers niet altijd even coherente Resident Evil-universum kruipt de speler meestal in de huid van een special agent die belast is met het onderzoeken van mogelijke uitbraken van het T-virus. Die moderne plaag transformeert zijn slachtoffers in zombies en andere gruwelijke mutaties.
De typisch wereldbedreigende gebeurtenissen in Resident Evil – Revelations spelen zich af in de periode tussen Resident Evil 4 en 5. Veel voorkennis is echter niet vereist, ook al zijn de agenten van dienst, Chris Redfield en Jill Valentine, oude bekenden voor de fans.
Wat deze aflevering tot een van de sterkere maakt, is dat de voornaamste ingrediënten waaraan deze serie zijn cultstatus dankt, zo goed als compromisloos naar het zakformaatscherm van de Nintendo 3DS vertaald werden.
Horror zoals in de begindagen
Je krijgt een door het verhaal aangedreven avontuur, dat spektakel- en vuurgevechtscènes naadloos afwisselt met de survivalhorror-gameplay uit de begindagen van de reeks.
Dat betekent doordacht en creatief gebruikmaken van schaarse munitie en tactisch omspringen met items, je omgeving en je partner. Die partner gedraagt zich overigens verstandig genoeg om er geen irritant babysittergedoe van te maken.
De beleving wordt er sowieso leuker op wanneer je collega door een andere speler gestuurd wordt. Die strijdmakker hoeft de hele rit niet uit te zitten, maar kan op elk moment jouw verhaal in- en weer uitspringen.
Claustrofobisch
Het over-de-schouder-camerastandpunt leent zich perfect voor de frequente vuurgevechten. De vaak claustrofobische scenario’s, waarin je het op een paniekerig lopen zet, zorgen er dan weer voor dat een volgend klammehandjesmoment nooit lang op zich laat wachten. En zo hoort dat bij elke zichzelf respecterende Resident Evil-game.
Vergeet Resident Evil – Revelations niet uit de 3DS te halen wanneer je die met je jonge kinderen deelt, want dit is survival-horror zoals wij het graag hebben: niet bedoeld voor tere zieltjes dus.
