Door Na zijn beklijvende American Beauty waagde Sam Mendes (vandaag vooral bekend als de man die, met Skyfall, de beste Bondfilm sinds Goldfinger maakte) zich aan deze stripadaptatie. Mendes weet goed om te springen met beelden, en maakte daardoor een redelijk natuurgetrouwe verfilming van de graphic novel van Max Allan Collins en Richard Piers Rayner.
Let vooral op het creepy, bijna onbeweeglijke gelaat dat Jude Law trekt in deze prent, als een huurmoordenaar die achter protagonist Michael Sullivan (Tom Hanks) en diens twaalfjarige zoon zit. Het jaar is 1931, en ex-gangster Sullivan is in ongenade gevallen bij maffiabaas John Rooney (Paul Newman in een van zijn laatste rollen), wiens mentaal niet helemaal in de haak zittende zoon (een toen al prima acterende Daniel Craig) de vrouw en het jongere kind van Sullivan vermoordde en daar dus de prijs voor moest betalen.
Het eindigt in een Griekse tragedie, maar dan een van het wrangere soort. De meeste gangsterfilms eindigen onprettig voor de sleutelfiguren, maar dat is meestal gewoon een gevolg van hun handelingen; in Road to Perdition lijkt hun lot in steen gebeiteld vanaf het begin van de film.
Het maakt de ultieme confrontaties tussen de personages des te wranger. Let vooral op de laatste ontmoeting tussen Hanks en Newman.
Dinsdag 11 december op 2BE om 22u25
