Is Mel Gibson een racistische, op vrouwen kloppende godsdienstfundamentalist die zijn gestoorde boodschap aan de wereld onderhuids in zijn films parkeert, of gewoon een begenadigd cineast die de inhoud van zijn prenten durft los te rukken van de heersende moraliteit? Als je het in het midden durft te laten, is zijn Apocalypto een rit die je zeker eens moet uitzitten.
Het is vooral de gedurfdheid van de productie die in het oog springt. Ze ligt niet in de wreedheden die worden getoond tijdens de mensenoffers (de camera houdt zijn afstand), maar wel bijvoorbeeld in het feit dat de film volledig in een Mayaans dialect werd gesproken, en dat Gibson er acteurs zonder veel ervaring voor gebruikte.
De scène met de zonsondergang doet zwaar denken aan Kuifje en de Zonnetempel.
Vrijdag 26 april op Canvas om 22u15