Abrams is met Into Darkness best ambitieus. De film is immers niet enkel een reboot van Star Trek – iets waar de eerste film nog goed in lukte – maar ook een remake van wat velen de beste originele Star Trek-film ooit vinden, The Wrath of Khan.
Die donkere film uit 1982 blonk uit door de stevige wisselwerking tussen William Shatner en de überslechterik Khan, gespeeld door Ricardo Montalban, en door de emotionele sterfscène van Spock. Zeker omdat Star Trek altijd een wat lichtvoetige reeks was, had die scene heel wat impact
Into Darkness draait opnieuw rond een strijd tussen de crew van de Enterprise en Khan, maar spijtig genoeg is de figuur van deze ultieme oorlogsheer nooit goed uitgediept. Misschien is het wel omdat JJ Abrams van Khan een solo-vliegende superkrijger maakt, in plaats van een uitermate intelligente aanvoerder van een groep genetisch gemanipuleerde supermensen.
De zwakte van het Khan-verhaal valt misschien niet op omdat de actie in deze film zelden stilvalt en de special effects fantastisch zijn. De beginscene is bijvoorbeeld ongelooflijk knap én best geestig. Maar door de vele oneliners en de niet altijd uitgediepte personages blijf je ook wat onverschillig bij het tragische hoogtepunt, die – zo kennen we Abrams ook – net anders in elkaar steekt dan bij de oorspronkelijke Star Trek-film.
Gelukkig acteert Zachary Quinto (bekend van de tv-reeks Heroes) als Spock nog altijd op topniveau, en redt hij de film wel wat. Chris Pine als Kirk is echter veel minder sterk – en we verwachten echt wel meer van de kapitein van de USS Enterprise.