Door Kijk, dit hadden we nooit in die dorsvlegel van een Ben Affleck gezien. Eigen filmcarrière in het slop, na zware miskleunen als Gigli? Dan gaat hij toch gewoon zelf films regisseren! Met deze Gone Baby Gone, waarin hij de hoofdrol doorschoof naar zijn jongere broer Casey, neemt hij bovendien een behoorlijk risico, want in een film die over een beladen thema als pedofilie gaat is het erg moeilijk om de juiste toon te zetten: het risico is enorm groot om ofwel te weinig te doen met het materiaal, ofwel los erover te gaan.
Maar Affleck vindt de juiste balans in deze behoorlijk intelligente en straatwijze film. Broertje Casey speelt er een privédetective in, die samen met zijn vrouw (Michelle Monaghan) wordt ingehuurd om de verdwijning van een vierjarig meisje te onderzoeken. De plotlijnen meanderen vanaf dat punt alle richtingen uit om op een verrassend knooppunt weer bij elkaar te kruipen, maar dat komt vooral omdat Gone Baby Gone een verfilming is van een misdaadroman van Dennis Lehane.
Die laatste maakt deel uit van een nieuwe lichting Amerikaanse misdaadauteurs, die een fikse brok sociologie in hun verhalen parkeren. Maar dat is duidelijk ook Affleck niet ongenegen. Zowel hij als Lehane zijn opgegroeid in Boston, de locatie van deze film, en het is aan de soms verrassende locatiekeuze te merken dat ze de stad op hun duimpje kennen.
Ook de casting is er niet naast: Casey Affleck en Michelle Monaghan zijn beloftevolle up-and-comers, maar daarnaast werden klassebakken als Morgan Freeman en Ed Harris in het gareel gebracht.
Donderdag 6 september op BBC 1 om 0u20
